Home

नमस्ते मावशी

तुमच्या एकांकिकेतुन पाहिलेल्या मुक्ताई ला त्रिवार वंदन

तुम्ही यात जो अभिनय केला आहे, अगदी निशब्द आहे.  त्याचे वर्णन करायला शब्दच नाही. अवर्णनीय आहे. तरीही माझ्या भावना तुम्हाला सांगण्याचा हा छोटासा प्रयत्न.

मी तुमची मुक्ताई हा एकपात्री प्रयोग पहिल्यांदाच पाहिला. त्यात मुक्ताईच्या  पहिल्याच ज्या ओळी आहेत की माझे आयुष्य अवघे १७-१८ वर्षे आणि तुम्ही मला इतकी वर्षे स्मरणात ठेवले.. या वाक्याने अंगावर सरसरुन शहारे आले. डोळ्यात टचकण पाणी आले.

यात तुम्ही अगदी जीव ओतून अभिनय केला आहे. अभिनय म्हणजे अगदी सगळे चित्र आमच्या समोर उभे केले. आम्ही ते प्रत्यक्षात बघतो आहोत, जगतो आहोत हेच वाटत होते. तुमचा प्रेमळ, सात्विक, मंजुळ आवाज, त्या आवाजातले चढ उतार… हे सगळं प्रत्यक्षात बघतोय हे वाटत होते. एकांकिकेच्या शेवटपर्यंत  कितीही प्रयत्न केला तरी डोळ्यातले पाणी थांबवता येत नव्हते. मी तर पूर्णपणे त्या विश्वात हरवले होते. नंतर पण खुप वेळ  भारावलेले होते. 3 दिवसांपूर्वी  एकांकिका पाहिली. रोज तुम्हाला या भावना सांगण्याचा प्रयत्न केला पण बघताना जितकं व्याकूळ होत होतं आणि डोळे भरुन येत होते तितकेच दर वेळी आणि आताही डोळे भरुन येता आहेत.

कारण तुमचा अभिनयच तितका दमदार आहे. तुमचं प्रत्येक वाक्य मनात कोरलं गेलं , काळजाला भिडलं त्यामुळे ते पूर्ण चित्र समोर दिसत होते आणि आम्ही अगदी भारावुन गेलो.

तसेच  तुम्ही अगदी आजारी असतानाही क्षणभरही न थांबता पूर्ण एकांकिका सादर केली. सलाम तुमच्या कार्याला आणि अभिनयाला.

ही अतिशयोक्ती नाही करत मी , पण यापुढे या जन्मात जेव्हा मुक्ताई चे नाव ऐकेल तेव्हा तुमचाच चेहरा डोळ्यासमोर उभा राहील. इतका तुमचा आवाज, अभिनय मनावर कोरला गेला आहे.

मला लिहीता येत नाही पण माझ्या भावना पोहचवण्याचा हा  अल्पसा प्रयत्न आहे.

तुमच्या रुपात पाहिलेल्या आणि तुम्हीच सादर केलेल्या मुक्ताईला त्रिवार वंदन.

– अनुजा सोनवणे 

ता. ०५/१२/२३